با در
نظر گرفتن طعم اصلی میگو و سازگاری خواص و طعم آن با سایر سبزیجات و طعم دهنده ها ،
روش ابداعی خاله خانم را برای تهیه میگو پلو به شما پیشنهاد میدهم :
مواد لازم برای چهار نفر :
برنج = 3 پیمانه
سبزی پلویی =1 استکان
پیاز = 1 عدد
سیر = 2-3 حبه
گوجه فرنگی= 2-3 عدد
میگو پاک کرده = 300 گرم
سرکه سفید = 2 قاشق غذا خوری
شوید + جعفری خرد شده = 2 قاشق غذا خوری
زعفران دم کرده = نصف استکان
کدو نگینی خرد شده = نصف استکان
فلفل دلمه ای خرد شده =نصف استکان
نمک ،
فلفل ، آبلیمو = به مقدار لازم
طرز
تهیه :
برنج
را از چند ساعت قبل با کمی آب و نمک خیس کنید .
در یک
قابلمه مناسب ، آب و نمک جوش بیاورید و بعد آب برنج را خالی کنید و برنج را به آب
در حال جوش اضافه کنید و بعد از اینکه مجددا آب جوش آمد ، سبزی پلو را به برنج
اضافه کنید و بعد به صورت کته یا آبکش برنج را دم کنید .
بعد
از پاک کردن میگو * در یک قابلمه تا دو سوم آب + یک قاشق چایخوری نمک و دو قاشق غذا
خوری سرکه بریزید و بگذارید کاملا بجوشد . میگو ها را داخل آب در حال جوش بیندازید
و بعد از اینکه کمی صورتی رنگ شدند آنها را آب کش کنید و بگذارید سرد شوند .
پیاز
را نگینی ریز خرد کنید و در تابه ای کمی روغن بریزید و تفت دهید تا طلایی شود ، سیر
را رنده کنید و به پیاز اضافه کنید و همراه زرد چوبه کمی تفت دهید و بعد میگو ها را
اضافه کنید و خوب دو طرف میگو را تفت دهید .
گوجه
را میکس کنید و داخل تابه بریزید کمی حرارت زیر تابه را زیاد کنید تا آب گوجه ها
کشیده شود .
بعد
از اینکه کمی سس غلیظ شد ، کدو و فلفل دلمه ای نگینی خرد شده را همراه شوید و جعفری
ساطوری شده به تابه اضافه کنید و مواد را کاملا هم بزنید . ( دقت کنید که میگو ها
در اثر هم زدن له نشوند ) نیمی از زعفران دم کرده را به سس بیفزائید و حرارت را
بسیار ملایم کنید و درب ظرف را بگذارید تا مواد کاملا بپزند و مزه دار شوند .
بعد
از اینکه مواد کاملا پختند ( آب آنها کشیده شد و رنگ میگو ها کاملا برگشت ) نمک و
فلفل آن را اندازه کنید ، به مقدار دلخواه آبلیمو داخل آن بریزد و هم بزنید .
برنج
را در ظرف مناسب بکشید و لابه لای آن را با سس میگو پر کنید و مقداری از میگو ها را
روی پلو بچینید و سرو کنید .
نکته :
استفاده از سرکه سفید برای جوشاندن میگو ، برای از بین بردن بوی میگو
است . اگر خیلی به بوی میگو حساس نیستید ، جوشاندن میگو در آب و نمک کفایت میکند .
ولی اگر خیلی حساس باشید برای از بین بردن بوی میگو ، از یک شاخه خرد نشده کرفس و
یک برگ بو درسته نیز استفاده کنید و بعد از آب کش کردن میگو ، کرفس و برگ بو را از
آن جدا کنید و دور بیندازید . البته طعم و بوی خود کرفس و برگ بو را نیز باید در
نظر داشته باشید !
کلا
جوشاندن میگو در ابتدای طبخ این قسم از خوراک به دلیل بالا بردن مقاوت بافت میگو و
سفت شدن گوشت لطیف آن است . برای درست کردن سایر خوراک با میگو ( تن پورا ، پفکی ،
سوخاری و ... ) نیازی به جوشاندن میگو نیست . به دلیل اینکه میگو بعد از جوشیدن سفت
میشود و به شکل حلقه ای در می آید .
بهتر است اندازه فلفل
دلمه ای و کدو بسیار ریز تر از نگینی معمولی باشد . چون در صورت درشت بودن اندازه
آنها ، هنگام میل کردن غذا مزه آنها با مزه میگو تداخل ایجاد میکند . بهتر است بعد
از خرد کردن کدو و فلفل دلمه ای آنها را ساطوری خرد کنید . دقت کنید که کدو و فلفل
دلمه ای هنگام ساطوری کردن آب نیندازند .
از قارچ سرخ شده نیز در سس میگو برای این پلو میشود استفاده کرد . در این صورت قارچ را کوچکتر از اندازه میگو خرد کنید و جداگانه با مقداری کره و آبلیمو تفت دهید و 10 دقیقه قبل از آماده شدن سس میگو، قارچ ها را به آن اضافه کنید .
برای عطر و طعم بهتر سس میگو ، همراه شوید و جعفری خرد شده از یک قاشق غذا خوری مخلوط انواع سبزی معطر ( ریحان ، مرزه ، گشنیز ، نعناع و ... ) نیز میتوانید استفاده کنید . دقت کنید که اندازه سبزی معطر به حدی نباشد که مزه میگو را کاملا تحت تاثیر قرار دهد .
از
این سس میتوانید برای تهیه انواع خوراک ( غیر از میگو پلو ) نیز استفاده کنید .
میتوانید پلو را بدون سبزی نیز دم
کنید ولی استفاده از این مقدار کم سبزی پلو هنگام دم کردن برنج به دلیل ایجاد
سازگاری بین طعم برنج و طعم سس میگو است . در هر صورت استفاده از سبزی پلو هنگام دم
کردن پلو کاملا اختیاری است
سس یکی از چاشنی های محبوب غذاهاست که در سراسر دنیا طرفداران زیادی را به خود اختصاص داده است. این نوع چاشنی به تنهایی مورد استعمال قرار نمی گیرد و در حقیقت به صورت مایع و یا نیمه جامد برای افزودن طعمی هر چه دلچسب تر و ظاهری زیباتر به غذاها مورد استفاده قرار می گیرد. برخی از سس ها آماده هستند و برخی دیگر را می توان به روش های خانگی تهیه نمود.
درباره سس ها
تفاوت های منطقه ای بسیار زیادی در مورد نحوه انتخاب انواع سس ها وجود دارد و در هر ناحیه افراد با توجه به ذائقه و سلیقه شخصی خود طعم و عطر سس ها را تغییر می دهند. برخی طرفدار سس های تند و فلفلی به همراه سرکه هستند، بعضی ها سس های شیرین و میوه ای را ترجیح می دهند، عده ای هم سس های گوجه ای یا مایونز را انتخاب می کنند. اخیراً رنج وسیعی از سس های مختلف به بازار عرضه شده که هر یک موارد استفاده متفاوتی دارند: در غذا، سالاد، باربکیو، بریانی، و تنوری و .... سس های زیادی با استفاده از گوجه فرنگی درست می شوند، مانند: سس کچاپ، سس پنکک گوجه و غیره که گاهی مقداری سبزیجات معطر نیز می توان به آنها اضافه نمود. انواع سس های شیرین هم موجود است که می توانند به صورت گرم یا سرد همراه دسر سرو شوند. نوع دیگر سس از میوه های شیرین تهیه می شود. برای تهیه این نوع سس ابتدا پوست میوه ها را جدا می کنند و اغلب مقداری شکر نیز به آن اضافه می نمایند. از جمله این سس ها می توان به سس سیب و سس کران بری (میوه ای سرخ رنگ و شبیه به زغال اخته) اشاره کرد که معمولاً با غذاهای خاصی نظیر پوره سیب زمینی و سایر دسرها مصرف می شود. در این مقاله چند نمونه از محبوب ترین انواع سس ها را به شما معرفی می کنیم.
مایونز
مایونز نوعی امولسیون چرب و غلیظ است که از ترکیب روغن، زرده تخم مرغ، آبلیمو یا سرکه تهیه می شود. اغلب افراد سس مایونز را با سس سالاد اشتباه می گیرند، حال آنکه سس سالاد حاوی زرده تخم مرغ نیست و قدری شیرین تر از مایونز می باشد.
تاریخچه مایونز
مایونز نخستین بار در سال 1756 توسط یک آشپز فرانسوی که سرآشپز دوک دی ریچلیو بود اختراع شد. پس از آنکه دوک در نبرد خود با بریتانیایی ها در بندر "ماهون" به پیروزی دست پیدا کرد، سرآشپز او به یمن این پیروزی ضیافتی ترتیب داد و روی غذاها را با نوعی سس خاص که حالت کرمی داشت تزیین نمود و نام آنرا به افتخار فتح دوک "ماهونز" گذاشت و از آن پس این نام در زبان های ملل مختلف چرخید و نهایتاً به حالت امروزی "مایونز" درآمد.
طرز تهیه
برای تهیه مایونز ابتدا آبلیمو و یا سرکه و زرده تخم مرغ را با هم مخلوط می کنند و بعد روغن را قطره قطره به آن اضافه می کنند تا به طور کامل با آن مخلوط گردد. اگر روغن به سرعت به ترکیبات اضافه شود، به خوبی در آن حل نمی شود اما زمانیکه سس غلیظ شد می توان روغن را سریع تر به آن اضافه کرد؛ سپس می توان سایر چاشنی ها را نیز به آن اضافه نمود. این روزها وجود مخلوط کن، همزن برقی، و میکسر کار را راحت کرده و همه افراد به سادگی می توانند در خانه سس درست کنند. کلیه کارشناسان علم تغذیه به اتفاق آرا تائید می کنند که طعم سس های خانگی به مراتب دلچسبتر و لذیذتر از انواع صنعتی آن است.
از آنجایی که سس های خانگی تحت فرآیندهای شیمیایی قرار نمی گیرند، بهتر است تا آنجایی که می توانید از تخم مرغ های تازه استفاده کنید. مایونز خانگی در یخچال به مدت 3-4 روز قابل نگهداری و مصرف است.
سس های کارخانه ای تا 6 ماه نیز قابل نگهداری و استفاده در یخچال می باشند. اصولاً از مایونز به عنوان ترکیب اولیه تهیه سایر سس ها مانند سس هزار جزیره و سس تارتار استفاده می شود.
مایونز شامل 70 تا 80 درصد چربی می باشد که شاید استفاده آن در برخی رژیم ها قدغن اعلام شده باشد. این روزها انواع مایونزهای کم چرب هم در بازار موجود می باشند که گزینه های سالم تری محسوب می شوند اما دیگر نمی توان به آنها مایونز واقعی گفت چراکه فاقد زرده تخم مرغ می باشند.
شرایط نگهداری
- زمانیکه درب سس را باز می کنید، حتماً آنرا درون یخچال قرار دهید. در این حالت تا حدود 6 ماه می توانید از آنها استفاده کنید.
- مایونزهای کارخانه ای را می توانید برای مدت کوتاهی در دمای معمولی نیز قرار دهید اما این امکان وجود دارد که پس از مدتی طعم و بوی اولیه خود را از دست بدهند.
- فریز کردن و نگهداری در دمای خیلی پایین سبب جداشدن محتویات سس شده و تغییرات نامساعدی در بافت ماده ایجاد می کنند.
- مایونزهای خانگی عمرشان حداکثر 4 روز در یخچال است.
نکاتی در مورد طریقه مصرف
به غیر از افزودنی هایی که به طور رایج به مایونز اضافه می شود، این سس را می توانید با چاشنی های متعدد و گیاهان مختلفی نظیر موارد زیر ترکیب کنید:
- ریحان
- ترخون
- زیره
- خرده های ماهی کولی
- مارچوبه
ارزش غذایی در هر 239 گرم |
|
کالری |
1645 |
چربی |
186 g |
کلسیوم |
16.7 mg |
سدیم |
1162 mg |
کچاپ
کچاپ که با نام های مختلفی نظیر سس گوجه و یا سس قرمز هم شناخته می شود، چاشنی متداولی است که از گوجه فرنگی تهیه می گردد. مواد اولیه سس های کچاپ امروزی عصاره گوجه فرنگی، شربت ذرت، نمک، ادویه، و عصاره ی گیاهان دیگری نظیر کرفس، پودر سیر، دارچین، میخک، و پیاز می باشد.
کچاپ خواص بسیار زیادی دارد، اما برخی از پژوهشگران معتقدند که به دلیل وجود نمک و شکر فراوان سایر ارزش های غذایی این محصول زیر سوال رفته و تحت الشعاع قرار می گیرند. همچنین سس کچاپ حاوی مقدار زیادی لیکوپین نیز می باشد که این ماده نوعی آنتی اکسیدان قوی به شمار می رود که از بروز برخی از سرطان ها جلوگیری بعمل می آورد. درصد بالای اثربخشی آن در آزمایش های علمی انجام شده بر روی برخی انواع سس های کچاپ ارگانیک به اثبات رسیده است. کچاپ های ارگانیک سه برابر انواع غیر ارگانیک خود حاوی لیکوپین هستند.
تاریخچه
تقریباً همه افراد سس کچاپ را دوست دارند و جالب است بدایند که کودکان دو برابر بزرگسالان از این سس استفاده می کنند. اولین دستور تهیه این سس در سال 1727 توسط خانمی به نام الیزابت اسمیت نوشته شد که در آن از سرکه، موسیر، شراب سفید، زنجبیل، جوز هندی، فلفل و پوست لیمو نیز استفاده کرده بود. پس از آن هزاران هزار دستور دیگر برای تهیه کچاپ معرفی شد. از جمله موفق ترین شرکت های تولید کچاپ می توان به کارخانه HJ Heinz اشاره کرد. طرز تهیه سس کچاپ توسط این کارخانه در حقیقت تبدیل به نوعی استاندارد برای سایر شرکت ها شده است.
طرز تهیه
برای درست کردن کچاپ شما به گوجه فرنگی های کاملاً رسیده، سرکه سفید، نمک، شکر، موسیر، پیاز، فلفل سیاه، و زنجبیل نیاز دارید. البته اگر می خواهید به روش های خانگی این سس را تهیه نمایید می توانید از سایر افزودنی های دلخواه نظیر سبزی های معطر نیز بهره بگیرید. روش تهیه سس به این شکل است که ابتدا گوجه فرنگی ها را خرد کرده، در سرکه می ریزید و می جوشانند سپس نمک را به آن اضافه کرده و خوب به هم می زنید. ماده بدست آمده را پس از فشرده سازی از صافی رد می کنند تا دانه ها و پوست گوجه فرنگی از آن جدا شود. بعد شکر را به آن اضافه کرده و مجدداً به مدت 20 دقیقه می جوشانند. سپس ترکیب بدستآمده را با سایر چاشنی ها مخلوط کرده و خوب بهم می زنند تا کاملاً غلیظ شده و آماده مصرف شود.
موارد مصرف
سس کچاپ اصولاً با سیب زمینی سرخ کرده، برگرها، و پیتزا و برخی از غذاهای موجود در فست فودها مورد استفاده قرار می گیرد و با انواع گوشت های بریانی و سرخ کرده نیز استفاده می شود. این سس معمولاً به عنوان مایه اصلی درست کردن سایر سس ها هم به شمار می رود.
ارزش غذایی در هر 100 gr |
کچاپ |
کچاپ رژیمی (سدیم پایین) |
انرژی |
100 kcal - 419 kJ |
104 kcal - 435 kJ |
آب |
68.33 g |
66.58 g |
پروتئین |
1.74 g |
1.52 g |
چربی |
0.49 g |
0.36 g |
کربوهیدرات |
25.78 g |
27.2 g |
سدیم |
1110 mg |
20 mg |
ویتامین C |
15.1 mg |
15.1 mg |
سس خردل
همانطور که از نام این سس پیداست در آن از خردل استفاده می شود. دانه های خردل را از درخت خردل می گیرند. درخت خردل برای انسان موارد استفاده گسترده ای دارد و یکی از این موارد هم کمک به تهیه سس خردل است. سس خردل تهیه شده از دانه های سیاه خردل اصولاً تندترین نوع سس خردل است. اگر در حین طبخ سس خردل به غذا افزوده شود در اثر حرارت بیشتر خواص خود را از دست می دهد.
طرز تهیه
به طور عمده سس خردل طعم غذاها را به طور چشمگیری تغییر می دهد و در اروپا طرفداران بسیار زیادی دارد. برای تهیه این سس، خردل آماده شده را در روغن سبزیجات، و سرکه می خوابانند و سپس نمک، شکر و سایر چاشنی های رایج را به آن اضافه می کنند.
انواع سس خردل
امروزه در بازارهای جهانی چیزی در حدود بیش از 101 نوع سس خردل مختلف وجود دارد. سس خردل باهامایی و جامائیکایی نستاً تندی کمتری دارند . سس خردل سرشار از سدیم می باشد و حاوی تخم مرغ نیز هست. سس خردل چینی هم بسیار تند است به همین دلیل در همه جا مورد استفاده قرار نمی گیرد.
سس خردل دیجن هم یکی از انواع معروف خانواده سس های خردل است که طرفداران بسیار زیادی دارد و عموماً در فرانسه تولید می شود و از دانه های قهوه ای خردل و خواباندن آن در سرکه تهیه می شود. سس خردل زمانیکه با کچاپ مخلوط می شود، طعم دلچسبی را به انواع برگر ها می دهد.
سس باربکیو خردل هم خوشمزه است و طعم ترش و شیرینی به گوشت می دهد. اگر می خواهید کباب شما طعم لذیذی پیدا کند حتماً قدری سس خردل به آن اضافه کنید. برای مطبوع تر کردن مرغ و کباب های بریانی نیز می توانید از آن استفاده کنید.
موارد مصرف
ترکیبات سس در مناطق مختلف جغرافیایی متفاوت است. شما می توانید سس خردل را در ساندویچ بریزید و یا آنرا به سیب زمینی سرخ کرده، مرغ بریان و سالاد نیز اضافه کنید. این سس هم رنگ خوبی به غذاها می دهد و هم عطر و طعم مناسبی در بر دارد. این سس برای خوشمزه تر کردن ساندویچ های تنوری و پنیری، و ماهی سوخاری نیز به کار گرفته می شود. برخی از انواع سس های خردل عسلی حاوی عصاره هلو، اسفناج و گردو نیز هستند و دارای خواص بی شماری برای سلامتی می باشند.
برخی از سس ها دارای میزان کمی چربی هستند و برخی دیگر حاوی مقادیر بالایی چربی می باشند. برخی از انواع سس های خردل هستند که دارای حداقل میزان کربوهیدارت هستند و از شیرین کننده ها در آنها استفاده نشده است. اگر به دنبال طعم خوب غذاها هستید پس حتماً باید از سس خردل روی سبزیجات، مرغ و گوشت استفاده کنید. اگر هم می خواهید که وزن خود را کم کنید، بهتر است از انواع رژیمی آن استفاده کنید که البته ممکن است طعم سس خردل واقعی را نداشته باشند.
سس خردل عسلی
سس خردل عسلی یکی دیگر از انواع سس خردل است که به شیرین بودن شهرت دارد و با بسیاری از غذاهای خوشمزه مورد استفاده قرار می گیرد. دارای خاصیت غذایی بالایی است و فاقد چربی های متداول در سس ها می باشد. البته برای تهیه این سس دستور العمل های مختلفی وجود دارد اما اگر می خواهید سس طعم خوبی داشته باشد باید از مواد اولیه با کیفیت و تازه استفاد کنید تا سس شما خوش طعم شود.
ارزش غذایی سس خردل / در هر 100 گرم |
|
انرژی |
70 kcsl – 280 kJ |
کربوهیدرات |
3 gr |
فیبرهای رژیمی |
3 gr |
پروتئین |
4 gr |
سدیم |
1120 mgr معادل 49% |
سس سویا
زمانیکه نوبت به غذاهای چینی می رسد، استفاده از سس سویا اجتناب ناپذیر است. اغلب با برنج و سرخ کردنی مورد استفاده قرار می گیرد، اما معمولاً عموم مردم اطلاعات دقیقی در مورد این سس ندارند و حتی فرق میان انواع تیره رنگ و روشن آن را نمی دانند.
تاریخچه سس سویا
درست مانند "توفو" سس سویا هم از دانه های گیاه سویا درست می شود. اروپایی ها دانه های سویا را در اوایل قرن 18 پیدا کردند و این در حالی است که چینی ها در حدود 5000 سال پیش از آن به عنوان یکی از منابع اولیه تغذیه ی خود استفاده می کردند. امپراتور چین در آن زمان نام سویا را "تا تئو" گذاشته بود که به معنای "دانه بزرگ" بود و یکی از 5 دانه مقدس چینی ها در میان برنج، گندم، جو، و ارزن به شمار می رفت. سویا منبعی سرشار از پروتئین می باشد، به این شکل که پروتئین موجود در 1کیلو سویا معادل پروتئین موجود در 2.5 کیلو گوشت قرمز است. به هر حال تاریخچه سس سویا بر می گردد به 2000 سال قبل و در ابتدا مانند نوعی رب شور مورد استفاده قرار می گرفت.
طرز تهیه
امروزه سس سویا را از دانه های سویا که با غلات تفت داده شده نظیر برنج گندم و جو مخلوط می شود، تهیه می کنند. ترکیب فوق را به حالت خمیر در آورده و برای چند ما به حال خود باقی می گذارند تا فرایند ترکیب انجام پذیرد و پس از سپری شدن چند ماه آنرا از صافی رد کرده و در شیشه می ریزند. باید توجه داشت که تیه سس سویا به روش مصنوعی بیش از چند روز زمان نمی برد. به این منظور مواد فوق تحت فرایند هیدرولیت قرار گرفته و در نهایت چاشنی هایی نظیر شربت ذرت، نمک و قدری آب نیز به آن اضافه می شود. البته سس های صنعتی فاقد طعم مطبوع انواع طبیعی خود هستند.
انواع سس سویا
دو نوع سس اصلی سویا وجود دارد که عمدتاً در آشپزخانه های چینی به وفور مورد استفاده قرار می گیرد: 1- سس تیره و2- روشن. سس تیره مدت زمان بیشتری از تهیه آن می گذرد و رنگ قهوه ای- مشکی پیدا کرده و بافت آن قدری غلیظ تر است. نوع دوم رنگ ملایم تری دارد و قدری شورتر است. نوع دوم بیشتر در پخت و پز مورد استفاده قرار می گیرد چراکه سس تیره بوی تند و تیزی دارد و در اثر طبخ سبب از بردن طعم اصلی غذاها می شود. از سس تیره بیشتر در غذاهای قرمز رنگ استفاده می شود. یکی دیگر از مزایای سس سویای تیره ترد کردن گوشت کبابی است. شما می توانید پیش از کباب کردن گوشت آنرا برای 15 دقیقه �
مواد لازم جهت خمیر
شیرینی:زرده تخم مرغ
3عدد
ماست 150 گرم
آرد سفید الک شده 250
گرم
روغن 150 گرم
بیکینگ*پودر 5/1 قاشق
مرباخوی سرصاف
مواد لازم جهت مغز
قطاب:مغز گردوی پودر شده 150
گرم
پودر شکر 150
گرم
عسل 2 قاشق
غذاخوری
گلاب نیم
استکان
هل آسیاب شده 1قاشق
غذاخوری
پودر دارچین 1قاشق
غذاخوری
پودر میخک 1قاشق
چای*خوری
عسل 500 گرم جهت غلطاندن
قطاب*ها
طرز تهیه:- ابتدا تمام مواد خمیر
(زرده تخم مرغ، ماست، روغن و بیکینگ*پودر) به جز آرد را با هم خوب مخلوط می*کنیم.
سپس آرد الک شده را آهسته آهسته به مخلوط اضافه می*کنیم تا زمانی که خمیر یکدست شود
و به دست نچسبد.
- خمیر را با وردنه پهن
می*کنیم (به ضخامت حدود 3 میلیمتر) و با یک قالب گرد به قطر 7 سانتی*متر آن را برش
می*دهیم.
- اکنون مواد لازم جهت مغز
قطاب ( پودر شکر،2 قاشق غذاخوری عسل ، مغز گردوی پودر شده، گلاب، هل آسیاب شده،
پودر دارچین و پودر میخک) را با هم خوب مخلوط کرده و بر روی خمیر برش خورده قرار
می*دهیم. سپس آن را از وسط تا کرده و لبه*های خمیر را به صورت دالبر دالبر شکل
می*دهیم تا مواد کاملا درون خمیر قرار گیرد و مواد درون آن بیرون نریزد.
- اکنون سینی فر را خوب
چرب کرده و شیرینی*ها را درون آن می*چینیم. سپس در طبقه بالای فر با حرارت 220درجه
سانتی*گراد به مدت 20 دقیقه (تا زمانی که روی شیرینی*ها به رنگ طلایی در آید) قرار
می دهیم.
- سپس 500 گرم عسل را درون
ظرفی ریخته و روی شعله قرار می*دهیم. دقت کنید عسل نباید بجوشد. سپس قطاب*ها را
درون آن به مدت 2 دقیقه غوطه*ور می*نماییم تا عسل به خورد قطاب برود.
- سپس قطاب ها را از عسل
خارج کرده و در آبکش قرار می*دهیم تا عسل اضافی آنها برود.
پس از سرد شدن برای سرو
کردن آماده است
مواد لازم:
گوشت بی
استخوان=500 گرم
سبزی ریحان،نعناع،گشنیز،تره و جعفری=750 گرم(باید ریحان آن
بیشتر باشد)
بادنجان قلمی و کوچک یک اندازه=6 تا 8 عدد
روغن=250
گرم
آبلیمو=2 قاشق غذاخوری
زردچوبه یا رب گوجه فرنگی=بمقدار کم
پیاز سرخ
شده=2 قاشق سوپخوری
نمک و فلفل=بقدر کافی
طرز تهیه:
گوشت را کمی درشت تر
از گردو خرد کرده،می شوئیم و در ظرف مناسبی می ریزیم. پیاز سرخ کرده را داخل گوشت
ریخته،ظرف را روی حرارت ملایم قرار می دهیم. در ظرف را می گذاریم،گاهی هم می زنیم
تا آب گوشت کشیده شده،پیاز له شود. 3 تا 4 لیوان آب می ریزیم،حرارت را ملایم می
کنیم تا گوشت نیمه ز شود. سبزی را تمیز کرده،می شوئیم و در آبکش می ریزیم تا آب آن
کاملا کشیده شود. سبزی را هم خرد می کنیم و با دو سه قاشق روغن کمی سرخ می نمائیم.
زردچوبه را با سبزی یک تفت می دهیم و آن را در گوشت می ریزیم،کمی نمک و فلفل به
گوشت می زنیم. ترشی آن را اندازه می کنیم؛در صورت مصرف رب به جای زردچوبه،رب را هم
داخل سایر مواد می ریزیم. می گذاریم گوشت و سبزی پخته شده ، خورش جا بیفتد.
بادنجانها را پوست کنده،یک چاک به آنها می دهیم و کمی نمک می پاشیم. بقیه روغن را
در تابه ریخته،تابه را روی حرارت ملایم قرار می دهیم. وقتی روغن داغ شد، اطراف
بادنجانها را در حرارت ملایم سرخ می کنیم تا طلایی شود. بعد بادنجانها را در صافی
می چینیم تا روغن اضافی آنها گرفته شود و آنها را در یک ردیف روی خورش می چینیم.
بادنجانها باید در موقع سرخ شدن با حرارت ملایم بپزد و با خورش زیاد نجوشد که له
گردد و شکل خودش را از دست بدهد. کافی است که ترشی و طعم سبزی به خورد آن برود.
موقع کشیدن، سبزی و گوشت را در دیس می کشیم و بادنجانها را اطراف دیس دیس می چینیم.
ممکن است در اواخر طبخ یکی دو عدد گوجه فرنگی را خرد کنیم و روی خورش برای زیبایی
آن بریزیم.کافی است که گوجه فرنگی کمی بجوشد ولی له نشود و در خورش نمایان
باشد.
مواد لازم:
مرغ پخته
شده=1 عدد
گوجه فرنگی=1 عدد بزرگ
پیاز=1 عدد
فلفل سبز تند=1 عدد
فلفل
سیاه،نمک و زردچوبه=1 قاشق مرباخوری
کره یا روغن=2 قاشق غذاخوری
تخم مرغ=1
عدد
مایونز=بمقدار لازم
نان تست=1 بسته
سس بشامل
طرز تهیه:
ابتدا
استخوانهای مرغ را می گیریم و به قطعات کوچک تقسیم می کنیم. پیاز را خورد می کنیم و
در روغن سرخ می کنیم تا طلایی رنگ شود. گوجه فرنگی را به تکه های کوچک خرد می کنیم
و همراه با پیاز کمی تفت می دهیم تا گوجه فرنگی ذوب شود. بعد مرغ را به آن اضافه می
کنیم وکمی تفت می دهیم تا طلایی رنگ شود و ادویه می زنیم. نان های تست را از داخل
چرب می کنیم و سپس در فر می گذاریم طوریکه بین نانها فاصله نباشد. سپس مخلوط مرغ را
روی آن می ریزیم. سپس یک طرف نانهای باقیمانده را به سس مایونز آغشته کرده و طرف
سسی را روی مخلوط مرغ می گذاریم تا تمام سطح آنرا بپوشاند. بشامل را روی آن بریزید
و با قاشق روی آن را صاف کنید طوریکه تمام سطح نانها را بپوشاند. تخم مرغ زده شده
را هم روی آن بریزید. سینی را در فر که قبلا گرم کرده ایم با 170 درجه سانتیگراد به
مدت 10 دقیقه می گذاریم تا روی آن طلایی رنگ شود. سپس آن را به صورت مربع های کوچک
خرد می کنیم.
طرز تهیه سس بشامل:
مواد لازم:
آب=3 لیوان
پودر شیر=4
قاشق غذاخوری
نشاسته=1 قاشق غذاخوری
آرد سفید=3 قاشق غذاخوری
روغن=3 قاشق
غذاخوری
طعم دهنده مگی=1 مکعب
پنیر مثلثی=2 عدد
پنیر چدار=کمی
روغن
غذا=1 قاشق غذاخوری
طرز تهیه:
تمام مواد را در مخلوط کن می ریزیم و با هم
مخلوط می کنیم. سپس مواد بدست آمده را در ماهیتابه می ریزیم و روی اجاق گاز با
حرارت ملایم می گذاریم و هم می زنیم تا مواد کمی غلیظ شود. غلظت سس بدست آمده باید
مثل سس مایونز باشد.
ا در
نظر گرفتن طعم اصلی میگو و سازگاری خواص و طعم آن با سایر سبزیجات و طعم دهنده ها ،
روش ابداعی خاله خانم را برای تهیه میگو پلو به شما پیشنهاد میدهم :
مواد لازم برای چهار نفر :
برنج = 3 پیمانه
سبزی پلویی =1 استکان
پیاز = 1 عدد
سیر = 2-3 حبه
گوجه فرنگی= 2-3 عدد
میگو پاک کرده = 300 گرم
سرکه سفید = 2 قاشق غذا خوری
شوید + جعفری خرد شده = 2 قاشق غذا خوری
زعفران دم کرده = نصف استکان
کدو نگینی خرد شده = نصف استکان
فلفل دلمه ای خرد شده =نصف استکان
نمک ،
فلفل ، آبلیمو = به مقدار لازم
طرز
تهیه :
برنج
را از چند ساعت قبل با کمی آب و نمک خیس کنید .
در یک
قابلمه مناسب ، آب و نمک جوش بیاورید و بعد آب برنج را خالی کنید و برنج را به آب
در حال جوش اضافه کنید و بعد از اینکه مجددا آب جوش آمد ، سبزی پلو را به برنج
اضافه کنید و بعد به صورت کته یا آبکش برنج را دم کنید .
بعد
از پاک کردن میگو * در یک قابلمه تا دو سوم آب + یک قاشق چایخوری نمک و دو قاشق غذا
خوری سرکه بریزید و بگذارید کاملا بجوشد . میگو ها را داخل آب در حال جوش بیندازید
و بعد از اینکه کمی صورتی رنگ شدند آنها را آب کش کنید و بگذارید سرد شوند .
پیاز
را نگینی ریز خرد کنید و در تابه ای کمی روغن بریزید و تفت دهید تا طلایی شود ، سیر
را رنده کنید و به پیاز اضافه کنید و همراه زرد چوبه کمی تفت دهید و بعد میگو ها را
اضافه کنید و خوب دو طرف میگو را تفت دهید .
گوجه
را میکس کنید و داخل تابه بریزید کمی حرارت زیر تابه را زیاد کنید تا آب گوجه ها
کشیده شود .
بعد
از اینکه کمی سس غلیظ شد ، کدو و فلفل دلمه ای نگینی خرد شده را همراه شوید و جعفری
ساطوری شده به تابه اضافه کنید و مواد را کاملا هم بزنید . ( دقت کنید که میگو ها
در اثر هم زدن له نشوند ) نیمی از زعفران دم کرده را به سس بیفزائید و حرارت را
بسیار ملایم کنید و درب ظرف را بگذارید تا مواد کاملا بپزند و مزه دار شوند .
بعد
از اینکه مواد کاملا پختند ( آب آنها کشیده شد و رنگ میگو ها کاملا برگشت ) نمک و
فلفل آن را اندازه کنید ، به مقدار دلخواه آبلیمو داخل آن بریزد و هم بزنید .
برنج
را در ظرف مناسب بکشید و لابه لای آن را با سس میگو پر کنید و مقداری از میگو ها را
روی پلو بچینید و سرو کنید .
نکته :
استفاده از سرکه سفید برای جوشاندن میگو ، برای از بین بردن بوی میگو
است . اگر خیلی به بوی میگو حساس نیستید ، جوشاندن میگو در آب و نمک کفایت میکند .
ولی اگر خیلی حساس باشید برای از بین بردن بوی میگو ، از یک شاخه خرد نشده کرفس و
یک برگ بو درسته نیز استفاده کنید و بعد از آب کش کردن میگو ، کرفس و برگ بو را از
آن جدا کنید و دور بیندازید . البته طعم و بوی خود کرفس و برگ بو را نیز باید در
نظر داشته باشید !
کلا
جوشاندن میگو در ابتدای طبخ این قسم از خوراک به دلیل بالا بردن مقاوت بافت میگو و
سفت شدن گوشت لطیف آن است . برای درست کردن سایر خوراک با میگو ( تن پورا ، پفکی ،
سوخاری و ... ) نیازی به جوشاندن میگو نیست . به دلیل اینکه میگو بعد از جوشیدن سفت
میشود و به شکل حلقه ای در می آید .
بهتر است اندازه فلفل
دلمه ای و کدو بسیار ریز تر از نگینی معمولی باشد . چون در صورت درشت بودن اندازه
آنها ، هنگام میل کردن غذا مزه آنها با مزه میگو تداخل ایجاد میکند . بهتر است بعد
از خرد کردن کدو و فلفل دلمه ای آنها را ساطوری خرد کنید . دقت کنید که کدو و فلفل
دلمه ای هنگام ساطوری کردن آب نیندازند .
از قارچ سرخ شده نیز در سس میگو برای این پلو میشود استفاده کرد . در این صورت قارچ را کوچکتر از اندازه میگو خرد کنید و جداگانه با مقداری کره و آبلیمو تفت دهید و 10 دقیقه قبل از آماده شدن سس میگو، قارچ ها را به آن اضافه کنید .
برای عطر و طعم بهتر سس میگو ، همراه شوید و جعفری خرد شده از یک قاشق غذا خوری مخلوط انواع سبزی معطر ( ریحان ، مرزه ، گشنیز ، نعناع و ... ) نیز میتوانید استفاده کنید . دقت کنید که اندازه سبزی معطر به حدی نباشد که مزه میگو را کاملا تحت تاثیر قرار دهد .
از
این سس میتوانید برای تهیه انواع خوراک ( غیر از میگو پلو ) نیز استفاده کنید .
میتوانید پلو را بدون سبزی نیز دم
کنید ولی استفاده از این مقدار کم سبزی پلو هنگام دم کردن برنج به دلیل ایجاد
سازگاری بین طعم برنج و طعم سس میگو است . در هر صورت استفاده از سبزی پلو هنگام دم
کردن پلو کاملا اختیاری است
واد لازم:
▪ پودر ژلاتین: یک قاشق چایخوری
▪ شیر: یک دوم پیمانه
▪ کره بدون نمک: ۶۰ گرم
▪ وانیل شکری: ۲ قاشق چایخوری
▪ آب: یک قاشق غذاخوری
▪ سفیده تخممرغ: ۳ عدد
▪ پودر شکر: یک دوم پیمانه
▪ آب لیمو: یک قاشق چایخوری
▪ شربت قند: یک قاشق غذاخوری
▪ بیسکویت: ۱۲۰ گرم
● طرز تهیه:
ابتدا
آب را داخل یک کاسه کوچک بریزید و پودر ژلاتین را روی آن بپاشید و
اجازه دهید تا ۲ الی ۳دقیقه بماند تا نرم شود، پس از آن شیر، کره و
وانیل را در قابلمهای مخلوط کرده و روی حرارت ملایم قراردهید، سپس
این مواد را آرام به هم زنید تا شیر گرم و کره در آن آب شود.
آنگاه قابلمه را از روی حرارتبرداشته و ژلاتین را به آن اضافه
کنید تا کاملا حل شود، پس از آن بگذارید این مایه خنک شود و
چندبارهم بزنید تا سفت نشود.
پس از این مراحل سفیدهها را در
کاسه بزرگی با همزن دستی یا برقی آن قدر به هم بزنید تا کاملا
سفتشود. سپس پودر شکر را به تدریج به سفیدهها اضافه کنید و به هم
بزنید تا زمانی که رنگ مایعتان کاملا غلیظشود، در این حین آبلیمو
را نیز به آن اضافه کنید و به مدت ۳۰ ثانیه دیگر به هم بزنید. پس
از آن، مخلوط شیر را که خنک شده به تدریج به مواد اضافه کنید و
آرام مخلوط کنید.
در این مرحله مواد آماده شده را درون
دستگاه بستنیساز بریزید و در صورتی که این دستگاه را در
اختیارنداشته باشید مواد را در ظرف پلاستیکی گودی بریزید و آن را در
فریزر با درجه بالا قرار دهید.
بعد از دو ساعت مواد به تدریج
سفت میشود، در این هنگام آن را از فریزر خارج نمائید و با همزن آن
قدربزنید تا نرم و یکدست شود. و پس از آن بیسکویت خرد شده را به
مواد اضافه کنید.سپس در ظرف را محکم ببندید و دوباره آن را داخل
فریزر با درجه کم بگذارید.
برای تزئین میتوانید از گیلاس وویفر استفاده نمایید.
توت فرنگی=1 پیمانه
بستنی=1 پیمانه
پودر ژله توت فرنگی=1 قاشق غذاخوری
پودر قند=1 قاشق غذاخوری
خامه فرم گرفته=1 قاشق سوپخوری
خلال پسته=1 قاشق غذاخوری
طرز تهیه:
توت
فرنگی را پس از تمیز کردن و شستن،چرخ کرده آب آن را گرفته و گرم کنید.
پودر قند و پودر ژله را در آن بریزید و خوب هم زده تا کاملا حل شود. بستنی
را از یخچال بیرون گذاشته تا کمی نرم شود. سپس مایه توت فرنگی را با بستنی
مخلوط کرده و خوب هم بزنید تا صاف و یکدست شود. سپس در جام های مورد نظر
ریخته و در فریزر بگذارید تا ببندد. در پایان با توپی خامه و قاچ هایی از
میوه جات مانند پرتقال،سیب،گیلاس و توت فرنگی و همچنین پسته تزئین کنید.
مواد لازم:
تخم مرغ=4 عدد
شکر=1 لیوان
وانیل=1 قاشق مرباخوری
پنیر خامه ای=3 قاشق غذاخوری سرپر
روغن=4/1 لیوان
شیر=2/1 لیوان
آرد=1 لیوان
بیکینگ پودر=1 قاشق غذاخوری
مواد لازم برای کرم:
کره=50 گرم
شیرعسل نستله=1 لیوان
پنیر کرافت قوطی رنده شده=1 قوطی